ต่างมุมมองของไทย-ลาวบน “สนามรบร่มเกศ” การรบที่ไทยใช้งบประมาณกว่า 3,000 ล้านบาท
“สนามรบร่มเกศ” เป็นเหตุความไม่ลงรอยกันชายแดนไทย-ลาว ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมาแล้วกว่าสามทศวรรษ เกิดขึ้นรอบๆหมู่บ้านร่มเกศ อำเภอชาติน่าอัศจรรย์ จังหวัดพิษณุโลก มีการปะทะกันด้วยกำลังทหารอย่างหนัก ทหารทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บแล้วก็เสียชีวิตไม่น้อยเลยทีเดียว ปัญหาความไม่ถูกกันพื้นที่วิวาทจะต้องสืบย้อนกลับไปในยุครัชกาลที่ 5 เมื่อประเทศฝรั่งเศสและก็ไทยได้มีการพูดจาปักปันชายแดนขึ้นเมื่อ พุทธศักราช 2447 ในพื้นที่ชายแดนระหว่างประเทศไทยแล้วก็ลาว (ในช่วงเวลานั้นลาวเป็นอาณานิคมของประเทศฝรั่งเศส) การสนทนาได้ปฏิบัติเรื่อยๆมาจนกระทั่งวันที่ 23 เดือนมีนาคม พุทธศักราช 2450 (คริสต์ศักราช 1907) มีการทำข้อตกลงปักปันพรมแดนขึ้น โดยได้ระบุพรมแดนไว้ว่า “เขตรดินแดนเมืองหลวงพระบางนั้นตั้งแต่ทิศใต้ในแม่น้ำโขงที่ปากน้ำเหือง แล้วถัดไปตามลำธารเหืองนี้ จนกระทั่งที่ทารกน้ำนี้ที่เรียกชื่อว่าภูเขาเมี่ยง ต่อนี้เขตรดินแดนไปตามเขาบันน้ำตกแม่น้ำโขงข้างหนึ่งกับตกแม่น้ำเจ้าพระยาอิกข้างหนึ่ง จนกระทั่งที่ในลำแม่น้ำโขงที่เรียกว่า แก่งหน้าผาใด ตามเส้นเขตแดนที่ผู้ตัดสินปักปันเขตรดินแดนได้ตกลงกันไว้แม้กระนั้น วันที่ 16 ม.ค. รัตนโกสินทรศก 124 คฤสตศักราช 1906” แต่ว่า ในสมัยถัดมาไทยกับลาวได้แปลความสัญญาแตกต่างกัน เพราะเหตุว่ามีแม่น้ำเหืองสองสายเป็น แม่น้ำเหืองป่าหมัน แหล่งกำเนิดที่ภูเขาสอยดาว (สายธารด้านทิศตะวันตก) รวมทั้งแม่น้ำเหืองงา…